Grudziądz. Zmarł Zygmunt Raba, legenda grudziądzkiej "Solidarności". Miał 86 lat

Zygmunt Raba jako pierwszy w Województwie Kujawsko-Pomorskim odznaczony został Krzyżem Wolności i Solidarności (2011). Prezydent RP nadał mu również Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2012). Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych nadał panu Rabie medal „Pro Patria” (2012), a Związek Solidarności Polskich Kombatantów wyróżnił go nadaniem Krzyża „Semper Fidelis”za udział w walce o wolną i niepodległą Polskę (2007). Prezydent RP nadał mu też Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2020). Otrzymał odznakę honorową działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych: „Za zasługi dla niepodległości 1956-1989” (2016).

Zygmunt Raba był członkiem prezydium Krajowej Komisji Kultury Fizycznej i Sportu NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. W sierpniu 1980 r. był współorganizatorem strajku w Fabryce Maszyn Rolniczych Agromet-Unia w Grudziądzu. W latach 1980-1981 był członkiem zakładowego komitetu strajkowego oraz członkiem prezydium MKZ i delegatem na I i II Wojewódzki Zjazd Solidarności. W czasie stanu wojennego był internowany w Zakładzie Odosobnienia w Potulicach.

Piastował funkcję wiceprzewodniczącego związanej z „Solidarnością” Społecznej Rady Sportu, która działała w latach 1980-1981. Od wiele lat jest sędzią sportowym, a także – od 1977 roku - sędzią klasy międzynarodowej Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Po dziś dzień posiada tę klasę jako jedyny w Grudziądzu. Był wiceprezesem ds. sędziowskich w Okręgowym Związku Lekkiej Atletyki w Grudziądzu. Był sędzią głównym i kierownikiem zawodów mityngów, które po tragicznej śmierci Bronisława Malinowskiego zostały przekształcone w poświęcone mu Memoriały. Podobne funkcje piastował przy organizacji Biegów Pamięci im. Bronisława Malinowskiego. Był też inicjatorem i koordynatorem budowy pomnika upamiętniającego tego wybitnego lekkoatletę na grudziądzkim Stadionie.

Innym pomnikiem, który grudziądzanie mu zawdzięczają, jest pomnik ks. Zdzisława Peszkowskiego, będącego m.in. kapelanem rodzin katyńskich i absolwentem CWK. To on zbierał fundusze na budowę tego pomnika, nadzorował ją i koordynował wykonanie. Odsłonięcie pomnika miało miejsce 17 września 2012 roku.

Jako weteran, w wieku 45 lat, podczas Mistrzostw Świata w Budapeszcie zdobył srebrny medal w biegu na 800 metrów. Uczestniczył w zjeździe założycielskim Polskiego Związku Weteranów Lekkiej Atletyki w Toruniu i w latach 1990-94 był wiceprezesem tego Związku ds. sędziowskich.

Zygmunt Raba ideom, którymi żył w trudnych czasach komunizmu, był wierny do końca swoich dni. Mimo sędziwego wieku aktywnie uczestniczył we wszystkich niemal miejskich uroczystościach patriotycznych, podczas których przez ponad 20 lat jako chorąży nosił sztandar Związku Solidarności Polskich Kombatantów. Ostatnio był członkiem asysty sztandaru.

Był też aktywnym samorządowcem – radnym Rady Miejskiej Grudziądza pierwszej kadencji (1990-1994) oraz radnym Sejmiku Wojewódzkiego. W tamtym czasie odegrał znaczącą rolę w powstaniu Oddziału Dziecięcego grudziądzkiego Szpitala, dzięki czemu budowa tej lecznicy mogła być kontynuowana.
To jemu pracownicy „Unii” zawdzięczali w latach 90. ocalenie wielu miejsc pracy, gdyż będąc tam specjalistą ds. organizacji produkcji opracował plan uratowania tego zakładu przed całkowitą likwidacją. Pokazuje to, że zaangażowanie ludzi „Solidarności” to nie tylko stan wojenny i czasy sprzed 1989 roku. Walka o ideały i służba wartościom potrzebne są w każdej epoce i w każdych czasach.

Działał też w Światowym Związku Armii Krajowej, w związku z czym otrzymał medal za zasługi dla tego związku (2007). Z dniem 19 czerwca 2019 roku został mianowany przez Prezydenta RP na stopień podporucznika. Stopień ten otrzymał „wykazawszy zalety właściwe powołaniu oficera oraz zdolności do spełniania obowiązków nadanego stopnia oficerskiego i gotowość poświęcenia wszystkiego ku dobru i chwale Ojczyzny” (jak wynika z treści uzasadnienia).

Zmarł 1 czerwca w swoim mieszkaniu, w Grudziądzu. Kondolencje złożył m.in. prezydent Grudziądza, Maciej Glamowski.