Grypa ptaków - ograniczenia. Czego nie wolno w powiatach wąbrzeskim, brodnickim, grudziądzkim i golubsko-dobrzyńskim?
Grypa ptaków. Nakazy obszarze zagrożonym
Na obszarze zagrożonym nakazuje się: 1) utrzymywanie drobiu lub innych ptaków w odosobnieniu, w kurnikach lub innych zamkniętych obiektach budowlanych lub w innym miejscu w gospodarstwie, w sposób uniemożliwiający kontakt z drobiem lub innymi ptakami, utrzymywanymi w innych gospodarstwach oraz uniemożliwiający kontakt z dzikimi ptakami; 2) niezwłoczne usuwanie zwłok drobiu lub innych ptaków; 3) niezwłoczne czyszczenie i odkażanie środków transportu i sprzętu wykorzystywanych do transportu drobiu lub innych ptaków, ich mięsa, paszy, ściółki lub nawozów naturalnych oraz innych przedmiotów lub substancji, które mogły zostać skażone wirusem wysoce zjadliwej grypy ptaków; 4) stosowanie środków bezpieczeństwa biologicznego przez osoby wchodzące do gospodarstwa lub z niego wychodzące, w celu wykluczenia rozprzestrzeniania się wysoce zjadliwej grypy ptaków, w szczególności wyłożenie mat dezynfekcyjnych przed wejściami i wyjściami, wjazdami i wyjazdami do i z gospodarstw utrzymujących drób oraz odkażanie rąk i obuwia przez osoby wchodzące do gospodarstwa lub z tego gospodarstwa wychodzące; 5) posiadaczowi ptaków: - prowadzenie wykazu osób wchodzących do gospodarstwa lub z niego wychodzących z wyłączeniem pomieszczeń mieszkańców gospodarstwa, - oczyszczanie, odkażanie, deratyzację i dezynfekcję miejsc przebywania drobiu i innych ptaków utrzymywanych w obrębie gospodarstwa, - przechowywanie ściółki przeznaczonej dla ptaków utrzymywanych w obrębie gospodarstwa w sposób zabezpieczający przed kontaktem ze zwierzętami, w szczególności z ptakami dzikimi oraz ich odchodami, - stosowanie środków dezynfekcyjnych w celu odkażania ściółki przeznaczonej dla ptaków, każdorazowo przed jej zastosowaniem, bieżące jej odkażanie po każdym wyłożeniu, - przechowywanie paszy przeznaczonej dla ptaków w sposób zabezpieczający przed kontaktem ze zwierzętami, w szczególności z ptakami dzikimi oraz ich odchodami; - niezwłoczne informowanie właściwego miejscowego powiatowego lekarza weterynarii o zwiększonej zachorowalności lub śmiertelności lub znacznym obniżeniu produkcyjności zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie.
