Strachy Na Lachy w Grudziądzu (ZDJĘCIA)

Jesienią 2010 roku radiowa Trójka uhonorowała zespół prestiżową nagrodą Mateusza za album Dodekafonia. W tym samym dniu w Studiu im Agnieszki Osieckiej zespół otrzymał za ten album platynową płytę. W 2011 roku grupa występuje na Festiwalach: Rock in Arena, Odjazdy, Jarocin Festival. Jesienią SP Records wydaje „DEKADĘ” – jubileuszowe i składankowe wydawnictwo podsumowujące 10 lat istnienia kapeli. Nowa piosenka w tym zestawie, „Awangarda, jazz i podziemie” jest pierwszym sygnałem nowej płyty, którą zespół planuje wydać w 2013 roku. Końcem 2011 roku, w Łodzi, Strachy nagrywają swoje pierwsze DVD, którego premiera odbyła się w październiku 2012.

A oto co o !TO! mówi Grabaż: …
Jedyne założenie jakie miałem przy tej płycie, było takie, aby nie była to Dodekafonia bis. Zresztą, kiedy pisałem nowe piosenki byłem zupełnie innym Krzysztofem Grabowskim, niż za Dodekafonii – znacznie lżejszym, jeśli chodzi o duszę i czystość umysłu… No i wyszła nam płyta najbardziej czadowa i gitarowa, ze wszystkich albumów Strachów Na Lachy. No i sam zacząłem się jej trochę bać…Bo o ile w przypadku Dodekafonii byłem absolutnie pewien, że te piosenki mają swój ciężar gatunkowy o tyle w przypadku !TO! – teksty są po prostu lżejsze. Nie ma w nich wiele poezji, są to tylko zwykłe teksty piosenek. Chciałem napisać taką płytę – nie napinałem się, żeby pisać poezję. Chociaż kilku gości, którzy słyszeli tę płytę mówi, że to wciąż poezja jest. Nie ma tu takiej typowej, grabażowskiej gęstości tekstu.
!TO! jest próbą rozprawienia się z syndromem płyty po płycie wielkiej. Jednego dnia jestem z tej płyty zadowolony i dumny, a drugiego dnia budzę się i nie jestem jej pewien. Takie to uczucia… zresztą taki album jak Dodekafonia można napisać raz na dziesięć lat. Największym błędem byłoby próbować nagrać coś takiego zaraz potem. Dodekafonia była na maksa szczera, nawet ludożerska. Ujawniłem tam z siebie więcej niż powinienem. A nie za każdym razem człowiek ma taką potrzebę i w przypadku płyty !To! takiej potrzeby nie było. Tamta była napisana krwią i flakami. A tę napisał gość, który pisze piosenki.