Zapominani grudziądzcy poeci i prozaicy

O grudziądzkim niepokornym "kaskaderze" Ryszardzie Milczewskim-Bruno pamięta niewielkie grono oddanych miłośników jego poezji i prozy. Od czasu do czasu niczym efemeryda pojawi się maleńki projekt związany z jego osobą, co tym bardziej potwierdza ten smutny fakt.

Nie jest oczywiście prawdą, że Bruno popadł w całkowite zapomnienie. W innych miastach polski odbywają się koncerty, wieczory literackie i inne związane z jego osobą projekty.

Drugą postacią, o której niewiele się mówi i praktycznie nic się nie robi by rozpropagować jego twórczość jest grudziądzanin z wyboru Stanisław Raginiak.

Poeta, prozaik, twórca doceniony przez uznane osobistości polskiej literatury. Jego wiersze zostały wydane we Włoszech. Natomiast w chwili obecnej jest przygotowany almanach, w którym obok wierszy Juli Hartwig, Jarosława Marka Rymkiewicza będą zamieszczone wiersze Stanisława Raginiaka.
Nie o pierwszym z brzegu człowieku pisane są prace magisterskie, o poecie z Łukty napisano już dwie.

Debiutuje w Miesięczniku „Poezja” w roku 1987

Jest autorem książek:
Dziedzictwo – poezje (Olsztyn, 1989)
Uratuj mnie!... wiersze (Grudziądz, 1992)
Nie bójcie się mojej pamięci (Grudziądz, 1993)
Skrawek Ameryki. Dziennik maj-lipiec 1994 (Grudziądz, 1995)
Łzy nad Crow River – poezje (Grudziądz, 1996)
Przystań cierpienia – powieść. T. 1-3 ( Grudziądz, 1996, 2000, 2001)
Gdy brakuje słów – poezje (Grudziądz, 1998)
Ostatnie piętro samotności. Raport z izby wytrzeźwień – powieść reportażowa (Toruń, 1999. Wyd. 2. Toruń, 2000)
Nihumim (poezje (Toruń, 2000)
Żal – poezje (Grudziądz, 2001)
Wiersze świąteczne i inne (Grudziądz, 2002)
Jawa i sen – opowiadania (Toruń, 2002)
Dwie linie – opowiadania (Toruń, 2003)
Rozwód – opowiadania (Grudziądz, 2003)
Skroplone smutki – poezje (Grudziądz, 2004)
Powrót do Łukty – opowiadania (Grudziądz, 2005)
Ćwokowampiria – powieść (Grudziądz, 2009)
Kwiaty na skale - tomik wierszy (grudzień 2011)
Niech niebo pochłonie – tomik wierszy (2012)
Wewnątrz leśnego czasu – proza (2013)
Tęcza nad Grutą - proza (Wydawnictwo RAS, 2015)
Poesie - poezje (Wydawnictwo LietoColle, Włochy, 2015)

Na całokształt jego twórczości składają się powieści, opowiadania i poezja. By podjąć się rzetelnej oceny twórczości Stanisława Raginiaka, należy w tym jak i w innych przypadkach przeczytać to co stworzył.
Zagłębić się w jego melodykę i grę słów, które przelał na papier, sięgnąć w głąb jego dyszy. Nie chodzi mi o to by starać się na siłę, w brew wszystkiemu starać się go zrozumieć.
Mam na myśli nas samych, byśmy my sami byli uczciwi względem siebie.

Powierzchowność, często gra pozorów, szorstkość zniechęca nas i odpycha.
Wiersze- poezja jest jego wielkim atutem. To nie przypadkowy dobór słów, to talent okupiony ciężką pracą.
Poetyckie "towarzystwo", w którym znalazły się jego wiersze, oceny i opinie uznanych autorytetów jedynie to potwierdzają.

Stanisław Raginiak, Ryszard Milczewski-Bruno nie mogą jedynie pozostać hasłami w encyklopedii.

Zmieńmy wspólnie ten stan rzeczy. Od czegoś należy zacząć, zacznijmy od siebie. Książki obydwu bohaterów tego tekstu, można wypożyczać w bibliotekach, kupować w księgarniach. To pierwszy krok by zmienić tę niechwalebną tendencję.

Na pewno nie na wszystko mamy wpływ. Nie wznowimy wcześniejszych wydań, nie zorganizujemy wieczorów, konkursów, koncertów i festiwali. To należy do instytucji powołanych do tego celu.

Jednakże już dziś.

Wszystkich, którzy chcieli by się sami przekonać o wadze i wartości poezji, poety "niepokornego" jakim jest na pewno Stanisław Raginiak, zapraszam do Galerii "WizoArt" w Grudziądzu.
Kawiarnia "Staropolska" ul. Włodka 15, dnia 24 luty 2016 rok godzina 18.00

Wiesław Hawełko-Wizo